Pani Kasia pisze ,,jak burza" i chyba idzie na jakiś rekord, bo ciągle serwuje swoim czytelnikom jakieś nowości. A książek, w swoim dorobku ma już 21, w tym jakieś wydane za granicom.
Mój pierwszy raz z twórczością Pani Kasi zaczęłam od Bezdomnej, później odkryłam bloga autorki, która działa również na Facebook. Miałam okazję przeczytać też Przepis na szczęście, a nawet upiekłam pysznego murzynka z jednego z wielu przepisów, zawartych w tej książce.
Mój pierwszy raz z twórczością Pani Kasi zaczęłam od Bezdomnej, później odkryłam bloga autorki, która działa również na Facebook. Miałam okazję przeczytać też Przepis na szczęście, a nawet upiekłam pysznego murzynka z jednego z wielu przepisów, zawartych w tej książce.
Nadzieja należy do serii z czarnym kotem, podobnie jak Bezdomna, nie należy do łatwych lektur.
Określiłabym ich gatunek jako dramat, chociaż Nadzieja ma w sobie odrobinę romantyzmu i miłości, takiej aż po grób. Zaś w Bezdomnej jest to miłość matki do dziecka.
Mówi się, że ,,nadzieja matką głupich, ale też, nadzieja umiera ostatnia".
Bohaterów tej powieści poznajemy, gdy są jeszcze dziećmi, oboje nie mają łatwego dzieciństwa i już wtedy obiecują sobie, że będą ze sobą blisko.
Niestety jak to bywa w życiu, nie wszystko zawsze układa się po naszej myśli.
A dzieci osób uzależnionych często popełniają, te same błędy swoich rodziców.
Mimo wielu przeciwności losu i trudnego charakteru Lilianny, historia ma pozytywne zakończenie, ale nie takie jakbyśmy się spodziewali.
Polecam i ciągle mi mało, to bardzo dobra pozycja.
A piękne okładki, to coś, co wyróżnia książki Pani Kasi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Lubię kiedy tu jesteś, a jeszcze bardziej kiedy coś piszesz, dziękuje :* i zapraszam częściej.